Over Monique

Over mij

Ik ben Monique. Mijn leven heeft ups en downs gehad, waarbij ik veel gepest ben en ik mij vaak buitengesloten voelde. Hierdoor voelde ik mij niet goed genoeg en maakte ik mezelf onzichtbaar. Een van mijn overtuigingen was dat ik niemand nodig had en ik het wel zelf kon, maar tegelijkertijd wilde ik aan de verwachting van de ander voldoen om goed genoeg gevonden te worden en om er te mogen zijn van de ander.

Op de middelbare school had ik Psychologie als bijvak, wat ik onwijs interessant vond. Toch luisterde ik niet naar mezelf en volgde ik o.a. de opleiding Officemanagement. In de functies die ik bekleedde stond ik in dienst van anderen. Naarmate de jaren verstreken werd ik steeds ongelukkiger in de functie van management assistente/secretaresse, maar toch bleef ik hiermee doorgaan. Dit is wat ik kende, dit was mijn comfortzone. Maar is de comfortzone ook echt comfortabel? Om uit mijn comfortzone te stappen ben ik samen met iemand een kinderopvang begonnen. Hier heb ik veel geleerd en kwam ik erachter dat ik het super interessant vond om leiding te geven en met het team te werken. Dit heb ik 4 jaren gedaan en vervolgens hebben we de zaak verkocht. Ik deed dit namelijk naast mijn werk in het ziekenhuis. De secretaressefunctie begon toch weer te wringen en toen kwam er een moment dat ik het niet meer wilde. Ik besloot een opleiding Facility Management te volgen. Hiervoor moest ik ook praktijkervaring opdoen en binnen het ziekenhuis kreeg ik de gelegenheid om tijdelijk als coördinator van de voedingsassistenten aan de slag te gaan. Daar kwam ik erachter dat ik het heel erg leuk vond om met die dames te werken en ze te ondersteunen daar waar nodig was. Dit deed mij weer denken aan de kinderopvang en ik merkte dat ik deze vorm van ondersteuning veel leuker en prettiger vond, want ik kon o.a. ook een luisterend oor bieden en helpen. Dat werd dus geen Facility Management, maar wat dan wel?

Dit was het moment dat ik zelf naar een coach ben gegaan om te kijken wat ik nu echt wilde, waar mijn passie ligt. Als snel kwam ik er achter dat ik zelf coach wilde worden en alleen al van die gedachte werd ik blij. Een studie van 2 jaar volgde waarbij ik mezelf vaak tegenkwam en mijn eigen patronen leerde herkennen. Ik vond mezelf niet goed genoeg, ik was bang om afgewezen te worden als ik mezelf liet horen en zien. Doordat ik jaren aan de verwachting van anderen had voldaan, wist ik niet meer zo goed wat ik zelf wilde en wie ik in mijn kern was. Het was tijd dat ik ook goed voor mezelf ging zorgen en luisteren. Het was pittig, ik ben diep gegaan, maar hey, in het diepte vind je het goud. Ik leerde mezelf op een nieuwe manier kennen, maar ik heb het op mijn eigen tempo gedaan. Zie mij als een ui waarvan je de lagen afpelt. Ik ervaarde steeds meer zelfliefde. Tijdens een waardevolle masterclass kwam ik erachter wat mijn kernwaarden zijn en van daaruit merkte ik dat ik happy ben als ik vanuit mijn eigen kernwaarden leef.

Hoewel ik het super spannend vond, voelde ik van binnen een sterke behoefte om een eigen praktijk op te zetten om anderen te helpen gelukkig te maken, zichzelf te zijn en van zichzelf te houden. Kortom, happy te zijn met jezelf met al je onvolkomenheden.
Je bent op je best als je jezelf bent. We zijn hier allemaal om precies dàt te leren en te ervaren. Maak jouw welzijn je grootste prioriteit en de rest, alles wat jij wenst, waar je naar verlangt, volgt vanzelf.